Λευκανία ή Λουκανία

(Lucania). Ιστορική γεωγραφική περιοχή της νότιας Ιταλίας. Εκτεινόταν από τον κόλπο του Τάραντα μέχρι την Καμπανία, κατά μεγάλο μέρος στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα το διοικητικό διαμέρισμα Βασιλικάτα (βλ. λ.). Στην περιοχή αυτή ιδρύθηκαν αξιόλογες ελληνικές αποικίες, με αποτέλεσμα ο ελληνικός πολιτισμός να διαδοθεί στους τοπικούς πληθυσμούς και να ασκήσει αποφασιστική επίδραση στην ιστορική εξέλιξή τους. Κατά τον 5o αι. π.Χ. οι Λευκανοί εγκαταστάθηκαν στις ορεινές περιοχές και συχνά πραγματοποιούσαν ληστρικές επιδρομές εναντίον των ελληνικών πόλεων. Αργότερα, σε συμμαχία με τον Διονύσιο τον Πρεσβύτερο, πολέμησαν εναντίον του συνασπισμού των πόλεων της Σύβαρης και του Κρότωνα (390-389 π.Χ.). Το 298 π.Χ. συμμάχησαν με τους Ρωμαίους, αλλά στην περίοδο των πολέμων του Πύρρου και του Αννίβα στράφηκαν εναντίον τους. Έπειτα, μαζί με το Βρούτιο, η Λ. αποτέλεσε την τρίτη αυτοκρατορική επαρχία. Οι κυριότερες πόλεις της Λ. κατά την ελληνική περίοδο ήταν το Μεταπόντιο, η Ηράκλεια, η Σύβαρη και η Ποτεντία.